Op 21 november 2018 neemt Engelbert Moes, directeur Van Heek Schilderwerken, na meer dan 25 jaar afscheid van het bedrijf dat hij in al die jaren heeft zien ontwikkelen. Naast het feit dat hij de pensioensgerechtigde leeftijd heeft bereikt, wil hij meer tijd besteden aan zijn liefde voor kunst en muziek. “Het zal heel moeilijk worden om me los te maken, want ik zit al sinds mijn 17e in het schildersvak. Maar zo lang ik iets kan betekenen, blijf ik hiermee verbonden,” aldus Engelbert. Zijn werkzaamheden als Coördinator Bedrijfsbureau bij Exterio blijft hij voortzetten. “Het voelt daarom nog helemaal niet alsof ik met pensioen ga. Ik vind het heel belangrijk dat we het oude ambacht koesteren en daar zal ik me voor blijven inzetten. Want het schildersvak is een bijzonder specialisme dat steeds schaarser wordt…”
Verandering = ontwikkeling
“Als ik terugkijk, denk ik aan de belangrijke keuzes die we hebben gemaakt. Door technologische innovaties en ontwikkelingen in de verfindustrie zijn we anders gaan werken. Vroeger lag bij Van Heek Schilderwerken de focus op nieuwbouw, particulieren en onderhoud. Sinds het begin van deze eeuw hebben we nieuwbouw helemaal afgestoten. We wilden geen onderaannemer meer zijn, maar zelf de lead nemen. Het schildersvak is meer dan alleen het werken met verf. Wij nemen de zorg voor de ondergrond, kijken vooruit en tackelen eventuele problemen in een vroeg stadium. Door in dialoog te blijven met de opdrachtgever ontdekken we wat er precies verwacht wordt en kunnen we een lange termijn doelstellingen realiseren. We staan nu naast de opdrachtgever in plaats van er tegenover. Ook in de crisisjaren konden we hierdoor overleven.”
Krachten gebundeld
“Het ontstaan van Exterio in 2012 was een logisch gevolg van deze ontwikkelingen. Op dat moment waren er 5 partijen betrokken bij het onderhoudstraject voor woningcorporatie Domijn, maar ieder had naast zijn eigen expertise ook zijn eigen visie en plan. Door onze krachten te bundelen en resultaatgericht samen te werken, hebben we echt stappen gezet. Door een gemeenschappelijk doel na te streven en KPI’s te bepalen, werken we nu veel efficiënter en besparen we onze opdrachtgever veel geld. We leren continu van elkaar en vertrouwen op elkaars expertise. ‘Doen’ was het kernwoord in dit proces. Geen uren vergaderen, maar de zaken bij de kop pakken en gaan.”
Toekomst schildersvak
“Ik maak me zorgen om de toekomst van het schildersvak. Een vakopleiding zoals die er vroeger was bestaat niet meer. De klok staat op 5 voor 12 wat dat betreft. Als er niet voldoende vaklieden worden opgeleid, dan verliezen we dit vakmanschap. Bij Van Heek Schilderwerken bieden we jongeren nu de mogelijkheid om zonder opleiding in te stromen. In de praktijk leer je dan het schildersvak van ervaren vaklieden die hun werk met liefde en precisie uitvoeren. Hier kan ik zo van genieten. Deze oude ambacht moeten we koesteren en daarom ben ik een samenwerkingsverband gestart met een werkgroep op de Universiteit Twente. Doel is om door middel van een platform in kaart te brengen waar een allround onderhoudsvakman volgens de opdrachtgever aan moet voldoen. Vervolgens gaan we het vak weer op de kaart zetten bij de jeugd. Het moet weer stoer worden om te zeggen dat je schilder bent.”
Dankwoord
“Nu het afscheid bij Van Heek Schilderwerken nadert, kijk ik ook terug op meer dan 25 jaar vriendschap en steun van mededirecteur Frank Knoef. Ondanks dat we zo verschillend zijn, hebben we een ontzettend goede verstandhouding. We voelen elkaar aan, we weten precies welke beslissingen de ander zou nemen. Mijn oud-werkgever zei ooit eens tegen mij dat het eenzaam is aan de top. Maar met z’n tweeën konden wij alles aan. Soms moet je rationele beslissingen nemen die tegen je gevoel ingaan. Dan is het fijn om dat met iemand te delen. Ook aan de feedback van de jongens op de werkvloer heb ik veel gehad. Mijn motto is: blijf jezelf, kopieer niet andermans gedrag en luister goed naar de mensen waarmee je samenwerkt. Dit is precies wat ik zou willen meegeven aan mijn opvolger Olaf Inghels, die ik heel veel succes en plezier toewens!”
